oğlan

is.

1. Kişi cinsdən olan uşaq. Uşaqlarından biri oğlandır, ikisi qız. – <Arvad:> Aradan bir az keçdi, Allah vurdu, mənə bir oğlan da verdi. Ç..

2. Həddi-büluğa çatmış, lakin hələ evlənməmiş gənc. Getdim alagözlü yarla danışam; Dedi: – Oğlan, dur get, söz vaxtı deyil. M. P. V.. Nazim də Nəcibə kimi atasızanasız böyümüş bir oğlan idi. M. C..

◊ Oğlan gəlmisən, ya qız? – tapşırığı yerinə yetirib yetirmədiyini bilmək üçün birinə zarafat təriqində verilən sual. . . . oğlan çağı – adətən fəsillərin adı ilə işlənib onların əsas xüsusiyyətlərini özündə əks etdirən dövrünü bildirir. Qışın oğlan çağı idi, bərk qar yağırdı. – Yazın oğlan vaxtı, selli çağları; Qanıq ilə Qavrı, bir də dəli Kür; Birləşib üçü də, uçurur, tökür. H. K. S..